μεθαιρώ

μεθαιρώ, -έω (Α)

(μόνο στον επικ. επαναληπτικό αόρ. β' μεθέλεσκον) (για ένα παιχνίδι με τη σφαίρα) πηδώντας πιάνω στον αέρα («ὁ δ' ὑπὸ χθονὸς ὑψόσ' ἀερθεὶς ῥηϊδίως μεθέλεσκε», Ομ. Οδ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < μεζα-* + αἱρῶ «πιάνω» (πρβλ. αν-αιρώ)].